Eskici
Eskiciiii, eskiler alıyorum, eskiciiiiiii! Eskici, bakar mısın? Buyurun ablacım? Eskilerim var vermek istiyorum, alır mısın? Tabii alırım, işimiz bu. Neler var? Sorma, epey şey var. Ne çok biriktirmişim.
chevron_left
-
play_arrow
19 Mayıs Kutlu Olsun… İnsanlık Güneşi VAKFI
-
play_arrow
Yaz Yazıları Esat KEPENEKLİ
-
play_arrow
Eskici Özlem KAYA
-
play_arrow
30 Saniye Dolunay KADIOĞLU POLAT
-
play_arrow
Çağdaş Uygarlık Ötesi Toplumsal Değerler Füsun HACIÖMEROĞLU
-
play_arrow
İşin Sırrı (AVI-08) İnsanlık Güneşi VAKFI
-
play_arrow
Mavi Gözlü Kızın Güneşli Rüyaları İnsanlık Güneşi VAKFI
-
play_arrow
Albüm Nedim Birol YÜRÜTEN
-
play_arrow
Sonsuz Seçenek Füsun HACIÖMEROĞLU
-
play_arrow
Özgürlükten Özü-gürlüğe Tülay EROL
radyoMöykü
Ağlamak İstiyorum
Gerçek doğamız gökyüzü gibidir. Bünyesindeki her şeye kucak açan bir alan, bir boşluk. Gerçek doğamız resmin çizildiği boş bir kağıt gibidir. Tüm deneyimlerimizin, kimliklerimizin var olmasına izin veren bir alan.
Kendini Arayan; TOHUM
Gözlerimi açtığımda kendimi kocaman bir dünyada buldum, sonradan öğrendim seraymış dünyamızın adı. ‘Aman Tanrım’ dedim, ‘dünya ne güzelmiş’. İçeride huzur veren bir aydınlık vardı, bitkilerin üzerine düşüyordu ışık süzmesi.
Karanın Sevgili Tılsımı
bulunduğu, evlerin önünden ve yanından suların aktığı, mis gibi kokan bahçelerle donanmış bir diyar…
Yüzleşme
Evimde yalnızdım. Güzel bir akşam olacağını umuyordum. O sırada kapının çalındığını duydum. Kimseyi beklemiyordum. Zaten çat kapı kimse gelmezdi evime. “Kim o?” diye sorduğumda aldığım cevap ile irkildim. Gerçekten o olabilir mi? diye düşündüm.
Bilmece
“Çarşıdan aldım bir tane, eve geldim bin tane” bilin bakalım bu ne… Çocukluğumuzda bu gibi bilmecelerle zihin oyunları oynardık. Çok eğlenirdik. Grupta kimler varsa yeni yeni bilmeceler bulur, kimsenin bilemeyeceği bilmeceler söylemeye gayret ederdik.
Bekleyenler Var
Yine gelmişti ayrılık vakti. Birazdan çıkacaktı evden. Cepheye gidecekti. Evdekilere söylemeden…
Kesme Şeker
Muavin boğuk sesiyle “yarım saat ihtiyaç molası” diye bağırınca irkilerek uyandı yarım yamalak uykusundan. Belli belirsiz ve renksiz rüyasında da otobüs yolculuğu yapıyordu.
Yaşama Dokunmak
Aralık ayının sonlarını yaşadığımız şu günlerde, akşam evde camın önünde oturmuş, dışarıyı seyrediyordum. Kar yağıyordu. Kar tanecikleri sokak lambalarının ışık yansımalarına ritim tutarak dans ediyor, beyaz tüy parçacıkları misali yığınlar halinde yere düşüyordu. İnsanlar bir an evvel evlerine ulaşabilmek için koşturuyordu.
Rastgele Podcastler
