Pınar

Mualla Sevim GÜVEN (21 Nisan 1992)

PINAR

Bir gün çok yücelerden bir pınar fışkırmıştı
Billur gibi suları etrafa yayılmıştı

Yerin altında iken dünyayı bilmiyordu
Böylesine değişik hayat beklemiyordu

“Bana ne oldu?” dedi, başka bir alemdeydi
Biraz önce nerede, şimdi nerelerdeydi

Bir değişiklik olmuş, sanki yeni doğmuştu
Karanlıktan sonra ışığa kavuşmuştu

Oralardan geçenler, onun suyun içenler
Tadına doyamadı lezzetini bilenler

Yüksekte olduğundan çoğunluk çıkamadı
Şerbet gibi suyunun tadına bakamadı

Herkes içsin istedi, kendine yol diledi
Yönünü bulmak için, kâh coştu, kâh inledi

Nereye gidiyordu, durdu sessiz bekledi
Kendisine seslenen sesi duydu, dinledi

Seni özledim artık bana gelsen diyordu
Sese doğru yöneldi, adeta coşuyordu

Sel oldu, dere oldu sonra da ırmak oldu
Birbirinden değişik, nefis tadlarla doldu

Yolunu gördü artık her engeli yıkarak
Ummana doğru aktı tümü kucaklayarak

Kestirme yolu seçti, şelâle olup aktı
Ummanın kollarına kendini bıraktı

Hasretlik aşkıyla aldı bütündeki yerini
Tamamlamak istiyor şimdi o eserini

21 Nisan 1992

Seslendiren: Turgut Bekişoğlu
Fon Müzik: Melih Kibar, Mesaj

Etiketler: Pınar.