Uyan Anadolu, UYAN !

UYAN ANADOLU, UYAN !

Uyan Anadolu, Uyan !
Uyan ki 
ÖZ varlığın Uyansın,
O’na olan AHDİN uyansın 

Binlece yıldır
Atılan her bir adım,
Söylenen her bir söz,
Yakılan her bir türkü,
Ortak ahdine uyansın.

Uyan ki
Davetine mazhar olan 
ÖZ’ler uyansın.
YER yüzünden mana,
GÖK yüzünden kelam uyansın.

Uyan ki, 
Seninle İNSANLIK uyansın.

Uyanın …
Bu ahde,
Bu vefaya,
Bir kez daha 
Yeniden uyanın !

Bu ataletten,
Gerçek olmayan 
Her şeyden uyanın.

Uyanın ki
O uyansın,
Yeryüzü O’na Uyansın.

——

UYANDIM ..!

Ben ANADOLU’yum.
Uyandım artık… 
Uyandım.

Binlerce yıldır yaşadığım
Tüm zorlukları sabra,
Esnekliği uyuma,
Tahammülü dayanışmaya dönüştürenim.

Farklılıkların zenginliğe,
Ayrılıkların birliğe,
Tüm çelişkilerin uyuma dönüştüğü 
Bir mayadır benim mayam.

Neşenin ve acının bilgeliğe dönüştüğü 
Sentezler diyarıyım.

Çünkü ben ANADOLUYUM … 
Bereketin ve bütünlüğün yoldaşı,
BİLİNÇLİ VİCDANIN var olduğu bir diyarım.

——

BEN ANADOLUYUM …

Her şeyimi
BİR’liğe harç kılan,
İnsanlık tarihinin 
BİRLEŞİK ALANI,
SENTEZLER diyarıyım.

Sanırsın ki tüm kadim bilgeler
Kendileri geldi bu diyara,
Oysa DAVET çıkaran benim.

Bu topraklar,
Nice ÖZ’lere yuva, 
Nice ÖZ’lere yoldaş, 
Nice ÖZ’lere ana oldu.

Yüceliğim hiç bir yüceliğe benzemez.
Eşsizdir mayam.

Öyle yüce varlıklara, 
Öyle Kemal’lere ev sahipliği yaptım ki 
Tüm zamanlara ve 
Mekanlara hizmet oldum.

Sonsuzluk Güneşi’ne
Yurt oldum, miraç oldum.

Kaynağa YER, 
GÖK yüzüne İLHAM oldum.

Gönlümde BİR’ledim 
Milyonlarca yılın ayrılığını.
YER ve GÖK’ün evliliğine mahrem oldum,
Yuva oldum, maya oldum. 

İNSAN ’oğluna kapalıyım.
Kelamımı duymak, 
Mayamı karmak istersen eğer;
Diri olman, diri kalman gerek.

Oysa,
Her köşemde, 
Her sokağımda
Aşikardır sırrım 
İNSAN olana.

Her şeye rağmen 
Yar olmak, 
Yoldaş olmak istersen eğer;
Özgür ve bağımsız olman,
Her zerreme hizmetkar olman gerek.

UNUTMA !
Sonsuz potansiyellere 
ALAN AÇAN,
Esnekliğe, Uyuma dost olan bir diyardasın.

——

Öyleyse

Sen de uyan
Ey küçük ANADOLU

Binlerce yıldır var olan 
Bu insanlık sentezi 
Bu kez de sende uyansın
BARIŞ ve BİRLİK 
Seninle uyansın.

Gel, hizmetkar ol bana !
Hizmetkar ol ki
Nefesim nefesin olsun,
Kelamım sözün olsun,
Mayam varlığın olsun.

Çünkü sen ANA’DOLU’SUN.
O’nun sonsuzluktaki mayası, 
O’nun insanlık harcısın.

22 Eylül 2018

Şiir: Memet Ali KAYA
Seslendiren: Özlem KAYA – Soydan Cahit POLAT
Müzik: Uzun İnce Bir Yoldayım – Piano

UYAN ANADOLU, UYAN !

Memet ali kaya

Etiketler: Birleşik Alan,  Bilinçli Vicdan,  Uyum,  Tahammül,  Dayanışma,  Ben Anadoluyum,  anadolu,  Uyan Anadolu,  Sentezler Diyarı,  Sonsuzluk Güneşi.