sonsuzluk

Bir şeymişim taşmışım, beşermişim şaşmışım Anlamadım neymişim, bilmeden insanmışım Erilmiş dişilmişim, akılmış gönülmüşüm Meğer ki ben neymişim, sevgiymiş vicdanmışım

Yine bir mayıs sabahı, bir yolculuk başlıyor Yeni insanlık anlayışı, ufukta görünüyor Anadolu’nun kalbinden, bir davet yükseliyor Davete uyan insanlık, bütünle tanışıyor

Sonsuz ışıklar akar, ruhun derinliğine Pırıltılar yükselir, güneşin eteklerine Gel özüne sinsin ışık, gel her şeyle barışık Gel evrenler aydınlansın, gel her yerde barış yaşansın

Kendime soruyorum, seni tanıyor muyum? Söylediğini anlıyor muyum Kitap gibi mavi gözlerin Öyle canlı ki, öyle derin Beni oku anla, anlat diyor Seni anlamak istiyorum