play_arrow
Ortak Rüyamız İnsanlık Güneşi VAKFI
play_arrow
Kendinde Kalarak Yabancılaşmak MUSTAFA ALAGÖZ
play_arrow
ZAMAN’a dair bir diyalog İnsanlık Güneşi VAKFI
play_arrow
Kahraman Arketipi ve Dönüşüm Süreci (videoM) İnsanlık Güneşi VAKFI
play_arrow
Boşluk Levent KENTER
play_arrow
Kendimize Bakış Zübeyde Nuray ÇAĞIRAN
play_arrow
Uyan Anadolu, UYAN ! Memet Ali KAYA
play_arrow
Farkındalıklar, İdrakler ve Yolculuk Nurcan DEMİRALP
play_arrow
Yeni Doğarken Diri Olmak ve Diri Kalmak Dolunay KADIOĞLU POLAT
play_arrow
Anadoludan İnsan ve Doğa Yansımaları Ayşe Füsun HACIÖMEROĞLU
Her ayın son Cumartesi günü gerçekleştirdiğimiz Anadolu Öğrenme Kahvesi toplantılarından birindeydik. O gün de sabahtan dostlarla buluşmuştuk. Tabaklarımıza doldurduğumuz kahvaltılıklar sıcak sohbetin yanında çoktan tükenmiş, tavşan kanı keyif çayları içiliyordu. Uykusunu alamadığından olsa gerek, arada bir esneyen Nedim açtı rüya konusunu;
Doğa verilidir, kendi iç yasalarının hükmü altındadır. Oysa insan bir yanıyla doğal bir yanıyla doğaya aşkın varlıktır. Doğaya aşkınlığımız onun güçlerini onun değişmez yasalarına bağlı kalarak kullanmamız anlamına gelir. Doğada hazır olarak bulunmayan ancak onun olanaklarıyla yeni bir ‘’doğa’’ oluşturup yaşatmak Tin’e aittir; bu alandaki tüm etkinlikler, üretimler ve yaratımlar tinseldir.
Yaş günümdü ve akşamüstü aynaya baktığımda gördüğüm ile görmek istediğim bu kez aynı değildi. Sanki biraz önce biri gelmiş, saatleri yıllarca ileri almıştı! Yüreğime, mahalle maçında yenilip, başı önünde evine dönen çocuğun burukluğu ve çaresizliği doldu. Kafamda bütün bu düşüncelerle deniz kenarına gittim. Alçalan güneşle yavaş yavaş soğumaya başlayan hafif nemli kumların üzerine oturup, o enginliği sindire sindire seyretmeye başladım.
Psikoterapist Dr. Ümit AKÇAKAYA, C.G.Jung’un Analitik Psikoloji ve ‘Kahramanın Sonsuz Yolculuğu ve Arketipsel Sembolojisi’ni temel alarak insanın dönüşüm sürecini paylaştı.
Hem yaşadığımız coğrafyada hem içimizde ‘faylar’ kırıldı, sarsılarak uyandık. Evlerimiz, şehirlerimiz yıkıldı, algılarımız yıkıldı, anlamlarımız çöktü. Bir vardık, bir yoktuk. Pek çok ‘canımız’ gitti. Büyük ‘sarsıntıların’ ardından şaşkınlık ve nasıl ortaya çıkacağı, nereye yöneleceği kestirilemeyen yoğun duygu durumları durulduğunda pek çoğumuz, sahip olduğumuzu zannettiğimiz anlam alanından daha derin bir ‘b o ş l u ğ a düştüğümüzü’ hissettik.
Dünden bugüne kendimize baktığımızda neler görüyoruz? Dün yaptıklarımız nelerdi, bugün neler yapmaktayız? Birçok aşamalardan geçmiş olabiliriz, türlü olaylar yaşamışızdır, hatalarımız olabilir ya da güzelliklerimiz… Mutsuzluklar ve mutluluklar yaşıyoruz.
Uyan Ey Anadolu uyan ki öz varlığın uyansın ona olan ahdin uyansın binlerce yıldır atılan her bir adım, söylenen her bir söz, yakılan her bir türkü ortak ahdine uyansın. Uyan ki davetine mazhar olan özler uyansın.
Bilgileri paylaşmak çok değerlidir. Hayatın olağan akışında sık sık da yapıyoruz bunu. Bununla birlikte, hayatın içinden devşirdiklerimizi, farkındalıklarımızı, idraklerimizi paylaşmanın değeri tartışılmaz; bizi büyütür, zenginleştirir.
İçinden geçmekte olduğumuz dönemde dünyada yaşanan krizler, kaos, savaşlar ve ülkemizde birebir yaşadıklarımız, dünyada maddeye dair, sisteme dair ne varsa, çözülmekte, dağılmakta olduğunu göstermektedir. Yıllar önce başlayan bu çözülme, Covid 19 salgını sürecinde ve sonrasında ekonomide yaşanan derin krizlerle, sağlık, eğitim ve adalet sistemindeki zorluklarla daha da görünür olmuştur.
İçinden geçmekte olduğumuz dönemde insanlık; kültürel, sosyal, ekolojik ve ekonomik olarak krizler ve zorluklar yaşamakta, köklü çözümler için yeni ve bütünü kapsayan yollar aranmaktadır. Bir yandan toplumsal olarak yeni ve köklü çözümler aranırken, diğer yandan bütün olan bitenin merkezinde bulunan insan, insanlığını, değerleri sorgulamaya başlamıştır. Bu güne dek bilinen zihniyetle yol almanın, geçici çözümler ürettiğinin bilincine varılmış ve köklü değişimler için zihniyette de değişim ve dönüşümlerinin şart olduğu görülmüştür.
