Kendine Davet

KENDİNE DAVET

Vakti geldi..
Ver elini!

En acı derinlerine indik kaçındıklarımızın…
Bu yangınlar, 
Küllerinden yeniden doğacak olanın doğum sancıları…

Kaybolmaktan korkma,
Dinle!
Sesleniyor her an, her zerreden
Tarifsiz bir şefkatle…

Hem ne kadar dibe inmişsek
En az o kadar daha yükseleceğiz
El ele…
Sakın kahır etme
Kendine ve zaten kendin olan hiçbir şeye!

Vakti geldi..
Ver elini!
Katılaşmış, ayrışmış demirden kalıpları eritip, 
O dar geçitten aşıp,
Yol alacağız
Özgür düşlere…

Aşkla ve barışla gel, 
Daha ötelere yol göründü, müjde!
Kıyam edip,
İNSANLIĞIMIZA yükseleceğiz!

Yeter ki hatırla sevgiliyi
Yeter ki fark et 
Seni beklerken her an
Sana seslenip, seninle OL’AN’ı..